Dr. Otto Eugen Mayer (1888 - 1981)
Dr. O.E. Mayer, geboren in 1888 te Aken, was van opleiding archeoloog. Als een mens van Joodse afkomst, had hij aan het einde van de jaren dertig uit Duitsland te ontvluchten. Hij vond een toevlucht in België en werkte als redacteur bij de Oost-Belgische dagblad "Grenz-Echo. In de jaren '50 ondernam hij met Dr, Michel Kohnemann en Leo Kever talrijke opgravingen in de regio van Raeren. In 1963, Dr Mayer bekwam de eerste conservator van het pas geopende Pottenbakkerijmuseum Raeren. Hij woonde met zijn vrouw in het kasteel. Zijn collectie, die hij zelf ook gerestaureerd had was, samen met die van Dr Kohnemann, de basiscomponenten van het museum. Dr Mayer bleef trouw aan het museum en verhuize alleen in 1980 op grond van zijn hooge ouder en ziekte naar Eupen.
Dr. Michel Kohnemann (1918 - 2002)
Dr. Michel Kohnemann is de echte vader van het Pottenbakkerijmuseum Raeren. Naar zijn opleiding in Germaanse filologie, wijdde hij zich aan familiegeschiedenis en onderzoek van de oude plaats namen in Raeren . In de naoorlogse jaren, ontwikkelde hij interesse in Raerens steengoed. Hij ondernaam met Dr. O.E. Mayer en Leo Kever taalrijke opgravingen, die verschillende oude pottovens en taallooze schefen aan het licht brachten. Als een culturele en educatieve wethouder van de gemeente Raeren slaagde hij er in 1960 naar het kasteel te kopen voor de gemeente Raeren, om te beseffen wat zijn grote droom was: het Pottenbakkerijmuseum Raeren. Tot zijn dood was hij actief in de onderzoek van het Raerens steegoed. Veel belangrijke publicaties over dit onderwerp komen uit zijn pen.
Helmut Rehker (1917-1994)
Sinds 1980 voerde Helmut Rehker gezamenlijk met Dr. Michel Kohnemann als vrijwilliger de directie van het Pottenbakkerijmuseum Raeren uit. Hij werd geboren 1917 in Siegburg. Sinds de oorlog was hij een enthousiast en deskundig keramische verzamelaar. Helmut Rehker was General Manager van de Industrie- en Handelskamer in Keulen en vanaf 1965 lid van de Keulse stadraad. Hij was een man die hield van kunst en vooral de keramiek en bevorderd ehet, waar het ging. Na zijn pensionering in 1980 liet hij zijn kostbare verzameling van Rijnlandse steengoed met meer dan 200 afzonderlijke stukken aan de gemeente Raeren. Deze objecten vormen nog steeds een belangrijk onderdeel van onze tentoonstelling.